Week 1: The Big Crossing

Dag 1: 30-08-2018 

De wekker gaat om 4:45. We moeten om 06:00 uur op het vliegveld zijn. Alles wat ik doe, doe ik voor de laatste keer in dit huis. Want als ik terug ben in Eindhoven zijn we verhuist. Nadat ik van iedereen de afgelopen week goed afscheid heb genomen is het dan nu eindelijk zover: The Big Crossing. Zonder moeite of problemen komen we door de douane, en vanaf dan kunnen we alleen maar wachten. Eenmaal in het vliegtuig kom ik erachter dat er een speciaal iemand voor mij zit! Een huilende baby.. (Gadverdamme). Mijn noise cancelling headphone heeft haar werk goed gedaan, ik heb heel de reis 'ontspannen' en volledig verkrampt kunnen zitten wachten op de landing. Na heel het vliegveld door te zijn gelopen met onze koffers pakken we de trein richting London, we komen steeds dichterbij. Toen we van de trein naar de metro liepen kwam ik erachter hoe vreselijk onhandig mijn koffers waren om te dragen. Hoe Willem overal soepel doorheen liep, liet ik om de 10/15 meter mijn koffers weer op de grond kletteren. Gelukkig was Willem geduldig, kon ik er de humor wel van inzien en waren we beide in een goed humeur. Uiteindelijk, na een hoop ruzie met mijn koffers, waren we aangekomen bij onze kamers voor de komende maanden. Later, als mijn kamer de komende maanden een keer spik en span is, zal ik er foto's van plaatsen. 

Today, is not that day.. 

Dag 2: 31-08-2018

Ik word vroeg wakker. Omdat er geen dekens of kussens aanwezig waren heb ik geslapen als een roosje, een roosje met rug- en nekpijn, dat dan weer wel. Vandaag zouden we London voor het eerst gaan verkennen, dus nadat we ons hebben opgefrist pakken we de bus naar East Finchley. (Later bleek dat dit een gigantische omweg was, maar op dat moment leek het ons slim.) Na een busritje en een stukje metro stappen we uit om de hoek bij Leicester Square. Vol verwondering kijken Willem en ik elkaar aan. Heel even valt het stil... en dan komen de magische woorden: "ff lunchen bij de Mac?". 2 burgers en een grote cola verder lopen we een Lego winkel in. Ze hebben er echt alles wat je je maar kan bedenken. En natuurlijk wemelde het er van de kleine kinderen die hun ouders smeekte om Lego, prima amusement, zo net na de lunch. We lopen door en zien een piepklein bordje staan met een pijl naar rechts en China Town, gevolgd door een enorme Chinese poort. Al lopend door 'The Old Smoke' zagen we bezienswaardigheid na bezienswaardigheid. Helaas voor ons stond The Big Ben in de stijgers, als goedmakertje gingen we daarom naar een echte Arcade hall. Willem en ik waren legendarisch. Ik zette, uit de losse pols, een dagrecord neer op het Flappy Bird spel en samen plaatsten Willem en ik Highscore met basketbal. Je moet stoppen op je hoogtepunt, dus we besloten door te wandelen naar Buckingham Palace en Harrods. Ondertussen zagen we nog een aantal spectaculaire standbeelden van geweldige historische figuren als Churchill, Ghandi en Mandela. Nadat we zo'n beetje alle afdelingen hadden gezien van het ontzettend dure Harrods besloten we om de dag in Londen af te sluiten en de metro te pakken naar huis. 

It was Legen- wait for it... Dary.

Dag 3: 01-09-2018

Na 2 nachten op een kussen van mijn winterjas, 2 dekbedden en een handdoek te hebben geslapen vond ik het wel mooi geweest. Bijna bevroren, omdat ik ook geen deken had, gingen Willem en ik op jacht naar fatsoenlijke slaapspullen. Onze huisbaas had al vaag aan me uitgelegd waar we naartoe moesten, de naam was ik na zijn verhaal al weer vergeten. Gelukkig hebben ze hier in Engeland ook Google en konden we daarmee snel achterhalen welke winkel het was. De winkel bleek een soort fysieke bol.com te zijn. Je kijkt in de catalogus, schrijft de artikelnummers op en besteld dan het hele zooitje via een tablet. Na wat wachten hadden we dan eindelijk onze spullen en konden we weer met de bus terug naar huis. Eventjes later hebben we onze bedden netjes opgemaakt en hebben we ons verplaatst naar de pub op de hoek van de straat. Bier, friet en voetbal. En hoe raar het ook klinkt, hier ontstond ons idee om ons aan te gaan melden bij een sportschool. Ik denk dat wij de eerste mensen OOIT zijn die in een pub vol bier, friet en voetbal denken aan de sportschool. Nadat de wedstrijd af was gelopen zijn we weer (In een rechte lijn) teruggelopen naar ons huis. Waar we hebben geslapen als koningen, in onze vernieuwde bedden. 

Sleep is the best meditation -Dalai Lama.

Dag 4: 02-09-2018

Voor vandaag hadden we wat research gedaan. We hadden al een aantal keer boodschappen gedaan bij de kleine supermarkt om de hoek, maar daar hebben ze niet spectaculair veel keuze. We besloten daarom om met de bus naar een grote winkel te gaan. Van te voren liepen we langs de sportschool om ons in te gaan schrijven. Er was geen receptie, dus we moesten ons via een computer inschrijven. Na 24 pogingen en een aantal minuten wachten op assistentie gaven we het op. We zouden op een andere dag wel terugkomen. Tijdens het boodschappen doen kwamen we achter een schokkende ontdekking. Op zo'n beetje elke plek waar Willem en ik waren hoorden we een huilende baby, het begon ons te achtervolgen. Nergens waren we meer veilig voor huilende baby's. Afgrijselijk.                       

Every king was once a crying baby. 

Dag 5: 03-09-2018

Deze dag begon voor mij rond 5:25, toen ik erachter kwam dat er dier op mijn kamer zat. Ik hoorde geluiden recht achter het einde van mijn bed. Eerst geritsel en later de lompe geluiden van een… klein vogeltje dat niet meer naar buiten kon. Heel paniekerig sloeg ik tegen de gordijnen om hem via mijn raam naar buiten te werken, maar meewerken deed het beest niet. Toen ik even erna weer wakker werd was hij/zij al weggevlogen. Na een goed ontbijt liepen Willem en ik ,in 3-delig (trainings)pak, richting de sportschool. Ik had van te voren een gigantische omweg uitgestippeld, zodat we goed warm zouden zijn als we aan zouden komen. Dit keer lukte het met een beetje hulp gelukkig wel om ons aan te melden. Na een flinke work-out liepen we hijgend met onze tong op de enkels terug naar het huis. Daar hebben we eerst nog heel hard aan school gewerkt, echt waar. Hierna zijn we naar het Natural History Museum geweest. Al met al zijn we dus bijzonder educatief bezig geweest vandaag.

Education is the most powerful weapon which you can use to change the world.      -Nelson Mandela.

Dag 6: 04-09-2018

Voor deze dinsdag hebben we helemaal niks gepland. Een rustdagje dus. We begonnen al vrij vroeg in de sportschool, na ongeveer een vol uur te hebben gesport waren we gesloopt en klaar om naar huis te gaan. Na een frisse douche heb ik een siësta gehouden. ’S Avonds hebben wij een metro gepakt richting de Tower bridge. Daar hebben we wat rondgekeken en vooral een enorm eind gelopen. Nadat we een heel stuk door het centrum van Londen hebben gelopen zijn we met de metro weer teruggegaan. Om 22 uur zijn Willem en ik naar de Kebab shop in de straat gegaan voor een broodje. We bestelden, begrepen de man verkeerd en uiteindelijk at ik een Döner wrap zonder sla, met mayonaise (sterk af te raden).

Why have abs when you can have kebabs?

Dag 7: 05-09-2018

Naar aanleiding van een geniaal plan van Roy om alle stadions in Londen in een dag te bezoeken besloten we dat vandaag te gaan doen. Na ongeveer een uur in de metro te hebben gezeten naar Stamford Bridge kozen we ervoor om er 3 te gaan bezoeken. We hebben een kleine rondleiding door het stadion gehad met een tour-guide die nogal vol was van zijn club. Daarna hebben we onze weg vervolgd naar Wembley stadium. Het begon warmer te worden en we hadden al onwijs veel gelopen. We waren het er over eens dat we teruggingen naar huis. Na deze lange dag gingen we nog even naar de pub, na een aantal drankjes zijn we gaan slapen. En dat was de laatste dag van onze eerste week.

Football, bloody hell. -Sir Alex Ferguson.